Karol Adwentowski
Ur. 8 Sierpnia 1883 r. w Krakowie
Zm. 26 grudnia 1957 r. w Krakowie
Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydział Filozoficzny, Sekcja Chemiczna.
W 1905 r. złożył egzaminy na nauczyciela szkoły średniej, a w 1910 r. otrzymał stopień doktora filozofii. W 1907 r. objał posadę zastępcy nauczyciela w I Szkole Realnej w Krakowie. W 1919 r. został mianowany doradcą w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Od 1 września 1921 r. objął posadę dyrektora Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie, z siedzibą w dzisiejszymZespole Szkół Ogólnokształcących przy ulicy Poniatowskiego. Za czasów gospodarowania Karola Adwentowskiego nastąpiła rozbudowa i modernizacja szkoły - stworzono internat, obszerną bibliotekę, nowe pracownie, gabinety. Dzięki działaniom dyrektora K. Adwentowskiego do użytku oddano nową salę muzyczną wyposażoną w 16 pianin, fortepian, organy, oraz komplet insrumentów. W czasach działania Seminarium szkolna aula pełniła również funkcję kaplicy. Wolsztyńskie Seminarium Nauczycielskie fachowo przygotowywało do zawodu, każy absolwent przygotowany był rzetelnie pod kątem muzycznym, technicznym oraz sportowym. O fachowym przygotowaniu sportowym może świadczyć fakt, iż drużyna sportowa z Wolsztyna była zapraszana na rozgrywki do elitarnej szkoły mieszczącej się w Rydzyńskim Zamku. Podczas zajęć abiturienci budowali włane kajaki, którymi później pływali po wolsztyńskich jeziorach.
Karol Adwentowski obowiązki dyrektora pełnił do 1934 r., kiedy to nastapiła likwidacja seminarium. Po zamknięciu seminariów nauczycielski powołano do życia licea pedagogiczne, a uczniów przeniesiono do Leszna oraz Wągrowca. Po zakończeniu pracy w szkole Karol Adwentowski na własną prośbę przeszedł w stan spoczynku. Już jako emeryt uczył w poznańskich szkołach, nieprzerwanie związany był także z Zakładem Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Za swoe zasługi oraz prace pt. "Poszukiwanie krajowych źródeł gazów szlachetnych" w 1955 roku został mianowany docentem.
Źródło: Czesław Olejnik Wolsztyński Słownik Biograficzny Poznań 1994